Kiedy należy zgłosić do „męskiego ginekologa”?
Jeszcze nie tak dawno leczenie męskich nieprawidłowości związanych z seksualnością graniczyło z cudem, a wszystko przez sporadyczny poziom wiedzy z danej dziedziny. Wszystko uległo zmianie dzięki wykorzystaniu innowacyjnych rozwiązań biochemicznych, biologii molekularnej oraz genetyki. Teraz lekarze androlodzy poszerzają swoją wiedzę i coraz lepiej radzą sobie z zaburzeniem erekcji. Kiedy należy się zgłosić do „męskiego ginekologa”?
Androlog, czyli „męski ginekolog”
Androlog to lekarz, który trudni się w leczeniu męskiego układu rozrodczego. Bardzo często bywa określany jako „męski ginekolog”. Do prężnego rozkwitu andrologii doszło w latach 50. XX wieku. To dzięki wykorzystaniu w diagnostyce i leczeniu innowacyjnych rozwiązań biochemicznych, biologii molekularnej oraz genetyki. We wcześniejszych latach nieprawidłowości w męskiej seksualności były nieco lekceważone i ich leczeniem zajmowali się przeważnie lekarze ogólni. Dziś medycyna rozkwita w zawrotnym tempie, wprowadzane są coraz lepsze metody leczenia, co także pozwala lekarzom na doszlifowanie diagnostyki laboratoryjnej i obrazowej. Zmianie uległo również samo podejście mężczyzn do schorzeń ich narządów płciowych. Dziś już nie traktuje się jako niemęskie zgłoszenia do lekarza z kłopotliwą erekcją, czy też innym zaburzeniem układu rozrodczego. Co więcej, lekarze androlodzy mają o wiele więcej pracy, a powodem tego jest bardzo szybki rozwój cywilizacji, za którego cenę niestety zwykle ponoszą mężczyźni. Zauważyć można, że problem z męską seksualnością pojawia się coraz częściej. Wzrosło występowanie zaburzeń erekcji, nowotworów jąder oraz innych schorzeń układu rozrodczego. Mimo tych wszystkich trudności i ekspresowego tempa mężczyźni wcale nie muszą ponosić ofiary i zaprzestawać współżycia. Zrozumiałe jest również to, że chcą pozostać efektywni seksualnie tak długo, jak się tylko da.
Przyczyny zaburzeń erekcji
Eksperci dokładają wszelkich starań, by ustalić, co jest główną przyczyną zaburzeń erekcji i je zgrupować. Niestety okazuje się, że to graniczy z cudem, bo dolegliwości powiązane z erekcją nie są przeważnie wyobcowaną jednostką chorobową, ale świadczą o obecności innych schorzeń. Przede wszystkim dotyczy to schorzeń związanych z pracą układu sercowo-naczyniowego. Coraz częściej można się spotkać z tym, że „męscy ginekolodzy” potwierdzają zaburzenia erekcji spowodowane przez styl życia. Z pewnością przyczynia się do tego ograniczona ilość ruchu, palenie papierosów, spożywanie alkoholu w wysokich ilościach. Również otyłość, życie w ciągłym stresie i przemęczenie mają tutaj swój wkład. Co więcej, osiągnięcie odpowiedniego wieku również może prowadzić do wystąpienia zaburzeń, a wszystko to spowodowane jest przez starzenie się i procesy związane ze starzeniem.
Rozpoznanie dolegliwości związanych z potencją
Według danych statystycznych, współcześnie 80% przypadków dolegliwości z potencją ściśle powiązanych jest z czynnikami organicznymi, jak na przykład z układem krążenia. Pozostałe 20% to dolegliwości wynikające z czynników psychogennych. W celu prawidłowego rozpoznania podłoża zaburzeń erekcji konieczne jest przeprowadzenie diagnostyki. Panowie muszą liczyć się z tym, że androlog będzie musiał przeprowadzić „męskie badanie ginekologiczne”. Rozpoznanie podłoża dolegliwości opiera się na:
● drobiazgowym wywiadzie – na początku lekarz przeprowadza wywiad z pacjentem oraz jego partnerką lub partnerem. Nie każdy jest gotów na szczerą rozmowę, ale warto wiedzieć, że od tego może zależeć szybkie zdiagnozowanie problemu, a im wcześniej rozpocznie się terapia, tym szybciej może zniknąć problem
● badaniu z wykorzystanie metod kwestionariuszowych i skal,
● badaniach biochemicznych i hormonalnych przeprowadzanych z pobranej krwi,
● badaniu urologicznym, niekiedy również neurologicznym i internistycznym,
● metodach aparaturowych – wykorzystuje się tutaj USG naczyń członka oraz pomiar nocnych wzwodów.
Leczenie zaburzeń erekcji
Po zdiagnozowaniu zaburzeń erekcji specjalista zazwyczaj zleca terapię, która pozwoli wyeliminować problem. Przy leczeniu tego typu zaburzeń najczęściej zalecana jest farmakoterapia. Pacjent musi przyjmować leki doustne – tak zwane blokery fosfodiesterazy 5 (PDE5I). Ich celem jest polepszyć napływ krwi do prącia przez wypełnienie ciał jamistych, co w następnie skutkuje erekcją.
Podstawowe leki zaliczane do grupy blokerów to:
– sildenafil – lek ten zaczyna działać już po około 30-60 minutach od przyjęcia, a jego efekty utrzymują się przez około dwanaście godzin,
– tadalafil – lek wykazuje działanie już po około trzydziestu minutach od zażycia, a jego efekty mogą utrzymać się nawet do trzydziestu sześciu godzin,
– wardenafil – jest to lek o zbliżonych właściwościach do sildenafilu, czyli zaczyna działać po 30-60 minutach i efekty utrzymują się do dwunastu godzin
Przy zaburzeniach erekcji farmakologia przynosi zadowalające rezultaty od 12 do 24 miesięcy po rozpoczęciu przyjmowania leków. Niemal natychmiastową poprawę sprawności seksualnej mężczyzna można uzyskać dzięki preparatom, w których składzie znajduje się sildenafil. Działa on błyskawicznie i utrzymuje wzwód nawet przez 12 godzin.