Kiedy dziecko jeszcze nie potrafi chodzić to mamy niejednokrotnie decydują się na zakup malutkich słodkich bucików, które mają spełniać głównie funkcję estetyczną. Muszą być oczywiście odpowiednio dopasowane, aby dziecko nie odczuwało jakiegokolwiek dyskomfortu, jednak, gdy maluch jeszcze nie chodzi nie muszą spełniać typowo praktycznych funkcji. Sprawa zaczyna zupełnie inaczej wyglądać, gdy dziecko podejmuje naukę chodzenia. Zakup butów musi być na tym etapie bardzo dobrze przemyślany. Decyzję trudno podjąć, tym bardziej, że naukowcy spierają się co do wielu kwestii w tym zakresie. Jedni zalecają odkładanie zakupów butów najdłużej jak się da, a z kolei inni uważają, że warto już od początku zaopatrzyć dziecko w lekkie, antypoślizgowe obuwie na gumeczkach. Rodzice muszą samodzielnie podjąć decyzję w tym zakresie, żaden wybór nie przyniesie jakiś większych negatywnych skutków.

Co jest najważniejsze podczas zakupu butów?

Gdy już dochodzimy do momentu, że zdajemy sobie sprawę, iż obuwie jest niezbędnym elementem garderoby dziecka to przede wszystkim zwracamy uwagę na jego rozmiar. Od jego odpowiedniego doboru zależy dobre samopoczucie dziecka, gdyż nic nie powinno go nic uwierać, uciskać, a tym bardziej powodować deformacji stópek. Mierzenie stopy dziecka powinno odbywać się z wykorzystaniem sznurka lub patyczka oraz centymetra – to sprawdzony domowy sposób. Rynek oferuje oczywiście specjalne urządzenia spełniające to zadanie.

Druga kwestia to stabilność obuwia, aby nie powodowało ono zachwiania równowagi i częstych upadków, które mogę okazać się niebezpieczne w skutkach.

Nie bagatelizujmy kwestii materiału, z którego obuwie jest wykonane. Dobieramy buty w zależności od pory roku oraz ich przeznaczenia – czy ma to być obuwie do użytku domowego, a może służące do wyjść na zewnątrz. Podstawowym kryterium doboru powinno być to, aby stopa dziecka nie przegrzewała się i nie pociła nadmiernie. Decydujmy się zatem na materiały naturalne, zapewniające prawidłową cyrkulację powietrza. Sięgajmy po skórę naturalną i przewiewne materiały tekstylne, np. goretex czy sympatex.

Poza tym buty powinny być lekkie, ledwo odczuwalne przez dziecko na stopie. Ciężkie obuwie powoduje dyskomfort i szybkie zmęczenie dziecka.

Jak dokonać pierwszego zakupu obuwia?

Na pierwsze zakupy zabierajmy dzieciaczka ze sobą. Nie zawsze maluch jest w stanie udzielić nam interesującej nas informacji o tym czy but jest odpowiedni, ale jednak każda mama będzie miała możliwość zobaczenia na własne oczy jak but leży na stopie i jak dziecko się w nim porusza.

Współczesność, w której funkcjonujemy, obfituje w coraz więcej nowoczesnych rozwiązań z różnych dziedzin wiedzy. Aby generować nowe pomysły, konieczna jest kreatywność.A proces jej kształtowania powinien rozpocząć się już od najmłodszych lat.

Rozwój kreatywności u dzieci

Rodzice, wychowawcy, nauczyciele w ostatnich latach stawiają na rozwój tej jakże cenionej umiejętności. Możemy to zamierzenie osiągnąć poprzez zastosowanie odpowiednich oddziaływań edukacyjnych. W przypadku małych dzieci oczywiście najlepiej sprawdza się nauka poprzez zabawę.

Jakie zabawy uczą kreatywności?

Wszelkie te, które pobudzają wyobraźnię dziecka. Maluszek musi podjąć wysiłek intelektualny, aby stworzyć w swojej głowie określone wizje. Wymagajmy od dzieci tego, aby sobie coś wyobrażały, opowiadały o tym, rysowały to. Malowanie i wszelkiego rodzaju prace ręczne to świetny element pracy edukacyjnej w tym zakresie. Rysowanie, malowanie, wyklejanki bardzo wiele uczą. Dziecko musi samodzielnie zaplanować i zorganizować swoją pracę tak, aby osiągnąć pożądany efekt. Maluszek przedstawia w ten sposób swoją własną wizję świata. Nie zachęcajmy go zatem do bezmyślnego odtwarzania wzorów, a do samodzielnego tworzenia, komponowania czegoś zupełnie nowego.

Zabawa lalkami, samochodami itp. także pozwala przysłowiowo puścić wodze wyobraźni. Dziecko może różnego rodzaju przedmioty charakteryzować na różne sposoby, np. lalki można czesać, malować, szyć dla nich kostiumy. Ważne by młodego człowieka nakierowywać na odpowiednie tory i wyznaczać mu nowe zadania, aby nauczyło się urozmaicać swoje zabawy.

Nieoceniona jest zabawa w teatr. Tutaj dzieci nie tylko popisują się umiejętnością naśladownictwa, ale przede wszystkim kreatywnością w sposobie odwzorowywania zachowań innych oraz a także kompetencjami w zakresie samodzielnego kreowania nowych sytuacji i sposobów ich odgrywania. Wyrażanie siebie to idealna metoda rozwoju wyobraźni.

Zestawy kreatywne i pomoce naukowe

Rynek oferuje wiele różnego rodzaju zestawów kreatywnych. Dzieci za ich pomocą mogą stworzyć niepowtarzane kompozycje, zgodne z własną inicjatywą i inwencją twórczą. Przykładowo bardzo fajnymi elementami do kreatywnych zabaw są: odlewy gipsowe, kartonowe budowle, wszelkiego rodzaju rękodzieło – tworzenie wazoników, szkatułek, biżuterii.

Warto też korzystać z zabawek naukowych, które poszerzają wiedzę dzieci na temat budowy ludzkiego ciała, zjawisk fizycznych, doświadczeń chemicznych itp. Atrakcyjny sposób przekazu wiedzy to gwarancja wzbudzenia zainteresowania dziecka, zainspirowania go do formułowania własnych hipotez i wyciągania wniosków.

Uczenie dziecka postępowania według utartych schematów ogranicza swobodę myślenia i wyobraźni. To może spowodować, że młody człowiek będzie nieustannie szukał schematycznych, gotowych rozwiązań i nie będzie samodzielnie potrafił niczego wykreować. Kreatywny człowiek nigdy się nie nudzi, ma wiele interesujących pomysłów, a jego życie jest o wiele bardziej ciekawe. Dbajmy zatem o rozwój kreatywności dzieci.

W początkowym etapie życia maluszek karmiony jest wyłącznie mlekiem matki. Przez dłuższy czas jest to wystarczający pokarm, który zaspokaja wszelkie potrzeby żywieniowe małego dziecka. To bardzo wygodne dla rodziców, którzy dzięki temu nie muszą przygotowywać innych posiłków i mogą w pełni skupić się na czynnościach opiekuńczych, których wymaga malutki, niesamodzielny człowiek. Wszystko jednak do czasu, gdyż przychodzi moment, kiedy dietę dziecka należy rozszerzyć.

Kiedy to zrobić i jak?

Postaram się udzielić kilku wartościowych kilku wartościowych rad w tej kwestii.

Matki, które karmią piersią, mogą moment wprowadzenia nowych pokarmów nieco przeciągnąć i rozpocząć to po 6 miesiącu życia dziecka. Kobiety karmiące butelką, sztucznym mlekiem czynią to nieco wcześniej, około 5 miesiąca życia.

W tym czasie zwiększają się potrzeby żywieniowe dziecka, zatem należy mu dostarczyć większej ilości składników mineralnych i witamin.

Nowe pokarmy wprowadza się stopniowo. Zaczynamy od dań jednoskładnikowych i od niewielkich ich porcji, które zwiększamy z dnia na dzień. Zdecydujmy się początkowo przykładowo na marchewkę lub jabłuszko i dzień po dniu zwiększajmy dawkę, rozpoczynając od podania jednej łyżeczki. Wprowadzając nowe jedzenie musimy to czynić pojedynczo bowiem można w ten sposób szybko zdiagnozować ewentualne alergie pokarmowe dziecka. Gdy od razu zaczniemy łączyć produkty to trudno będzie zinterpretować, który z nich zaszkodził dziecku, jeśli taka sytuacja będzie miała miejsce. Dopiero po jakimś czasie stosujemy połączenia kilku różnych składników, urozmaicając dietę dodatkiem mięsnym.

Stosujmy odpowiednie łyżeczki, przeznaczone do karmienia malutkich dzieci. Poza tym, dobierajmy pokarm do wieku dziecka, aby zapewnić mu odpowiednią konsystencję dań. Na bardziej zaawansowanym etapie rozwoju, dziecko powinno zacząć otrzymywać mniej rozdrobnione produkty, aby nauczyć się gryźć i przeżuwać.

Co zrobić, gdy dziecku nie podoba się pomysł rozszerzenia diety? Czyli, dziecko nie chce jeść

Podawajmy posiłki, gdy widzimy, że nasza pociecha jest w dobrym nastroju. Rozdrażnienie i zdenerwowanie zdecydowanie nie sprzyjają eksperymentom kulinarnym, bowiem dziecko przyzwyczajone do jednego smaku mleka, może w takim momencie zirytować się nowymi doznaniami. Nie zrażajmy się też zbyt szybko, gdyż początkowa niechęć jest zjawiskiem częstym i uważanym za normalne.

Kalendarz żywieniowy

Spróbujmy skomponować swoisty kalendarz diety, który może pomóc w doborze odpowiednich pokarmów na różnych etapach rozwoju dziecka:

– 6 miesiąc życia: marchewka lub ziemniaki, jabłko,
– 7 miesiąc życia: inne warzywa – pietruszka, seler, cukinia, zielony groszek; to dobry moment, aby zacząć wprowadzać niewielkie ilości glutenu wraz z kaszkami czy kleikami zbożowymi. Może pojawić się pierwsze chude i lekkostrawne mięso (królik, indyk, kurczak),
– 8 miesiąc życia: ryby morskie, połowa żółtka, ryż, banany, śliwki, buraki, gruszki. Można wprowadzić ziółka, np. majeranek i koperek,
– 9 i 10 miesiąc życia: coraz bardziej urozmaicamy dietę: szpinak, bakłażan, natka pietruszki, fasola, pomidory, biszkopty, całe jajko, twarożek, jogurty naturalne,
– 11 i 12 miesiąc życia; wprowadzamy produkty kiszone, np kapustę, ogórek. Zaczynamy używać też więcej przypraw, w tym odrobinę soli. Po 1 roku życia wprowadźmy cytrusy i miód.

Posiłki można samodzielnie przygotowywać bądź sięgać po gotowe dania słoiczkowane, które są również zdrowie i przygotowane z dużą starannością.