W początkowym etapie życia maluszek karmiony jest wyłącznie mlekiem matki. Przez dłuższy czas jest to wystarczający pokarm, który zaspokaja wszelkie potrzeby żywieniowe małego dziecka. To bardzo wygodne dla rodziców, którzy dzięki temu nie muszą przygotowywać innych posiłków i mogą w pełni skupić się na czynnościach opiekuńczych, których wymaga malutki, niesamodzielny człowiek. Wszystko jednak do czasu, gdyż przychodzi moment, kiedy dietę dziecka należy rozszerzyć.
Kiedy to zrobić i jak?
Postaram się udzielić kilku wartościowych kilku wartościowych rad w tej kwestii.
Matki, które karmią piersią, mogą moment wprowadzenia nowych pokarmów nieco przeciągnąć i rozpocząć to po 6 miesiącu życia dziecka. Kobiety karmiące butelką, sztucznym mlekiem czynią to nieco wcześniej, około 5 miesiąca życia.
W tym czasie zwiększają się potrzeby żywieniowe dziecka, zatem należy mu dostarczyć większej ilości składników mineralnych i witamin.
Nowe pokarmy wprowadza się stopniowo. Zaczynamy od dań jednoskładnikowych i od niewielkich ich porcji, które zwiększamy z dnia na dzień. Zdecydujmy się początkowo przykładowo na marchewkę lub jabłuszko i dzień po dniu zwiększajmy dawkę, rozpoczynając od podania jednej łyżeczki. Wprowadzając nowe jedzenie musimy to czynić pojedynczo bowiem można w ten sposób szybko zdiagnozować ewentualne alergie pokarmowe dziecka. Gdy od razu zaczniemy łączyć produkty to trudno będzie zinterpretować, który z nich zaszkodził dziecku, jeśli taka sytuacja będzie miała miejsce. Dopiero po jakimś czasie stosujemy połączenia kilku różnych składników, urozmaicając dietę dodatkiem mięsnym.
Stosujmy odpowiednie łyżeczki, przeznaczone do karmienia malutkich dzieci. Poza tym, dobierajmy pokarm do wieku dziecka, aby zapewnić mu odpowiednią konsystencję dań. Na bardziej zaawansowanym etapie rozwoju, dziecko powinno zacząć otrzymywać mniej rozdrobnione produkty, aby nauczyć się gryźć i przeżuwać.
Co zrobić, gdy dziecku nie podoba się pomysł rozszerzenia diety? Czyli, dziecko nie chce jeść
Podawajmy posiłki, gdy widzimy, że nasza pociecha jest w dobrym nastroju. Rozdrażnienie i zdenerwowanie zdecydowanie nie sprzyjają eksperymentom kulinarnym, bowiem dziecko przyzwyczajone do jednego smaku mleka, może w takim momencie zirytować się nowymi doznaniami. Nie zrażajmy się też zbyt szybko, gdyż początkowa niechęć jest zjawiskiem częstym i uważanym za normalne.
Kalendarz żywieniowy
Spróbujmy skomponować swoisty kalendarz diety, który może pomóc w doborze odpowiednich pokarmów na różnych etapach rozwoju dziecka:
– 6 miesiąc życia: marchewka lub ziemniaki, jabłko,
– 7 miesiąc życia: inne warzywa – pietruszka, seler, cukinia, zielony groszek; to dobry moment, aby zacząć wprowadzać niewielkie ilości glutenu wraz z kaszkami czy kleikami zbożowymi. Może pojawić się pierwsze chude i lekkostrawne mięso (królik, indyk, kurczak),
– 8 miesiąc życia: ryby morskie, połowa żółtka, ryż, banany, śliwki, buraki, gruszki. Można wprowadzić ziółka, np. majeranek i koperek,
– 9 i 10 miesiąc życia: coraz bardziej urozmaicamy dietę: szpinak, bakłażan, natka pietruszki, fasola, pomidory, biszkopty, całe jajko, twarożek, jogurty naturalne,
– 11 i 12 miesiąc życia; wprowadzamy produkty kiszone, np kapustę, ogórek. Zaczynamy używać też więcej przypraw, w tym odrobinę soli. Po 1 roku życia wprowadźmy cytrusy i miód.
Posiłki można samodzielnie przygotowywać bądź sięgać po gotowe dania słoiczkowane, które są również zdrowie i przygotowane z dużą starannością.
